W Wielki Wtorek Chrystus prowadził najgwałtowniejsze dyskusje ze starszyzną żydowską, które zakończył wielokrotnym „biada”, rzuconym na swoich zatwardziałych wrogów (Mt 21, 20 – 23, 39; Mk 11, 27-32. 41; Łk 20, 9 – 21, 1). W wielkiej też mowie eschatologicznej zapowiada całkowite zniszczenie Jerozolimy, a także koniec świata, co zamknie dzieje ludzkości (Mt 24, 1-41; Mk 13, 1-33; Łk 21, 5-34). Zapowiada również powtórne swoje przyjście na ziemię w chwale (Mt 25, 31-46). Podczas przypowieści o roztropnym słudze, o mądrych i głupich pannach oraz o talentach będzie nawoływał do czujności w oczekiwaniu na swój powrót (Mt 24, 42-55. 30; Mk 13, 33-37; Łk 21, 34-36).
źródło: https://brewiarz.pl/czytelnia/wielki_tydzien.php3